kendine göre mutlu devlet yapısını şöyle oluşturmuştur;*
üretici sınıfı; toplumun haz peşinde koşan sınıfıdır. daha fazla mal sahibi olmak isterler bu haz ile. işleri güçleri daha fazla üretmek daha fazla mala sahip olmaktır. toplumun dinamiğidir.
koruyucular; şan ve şöhret peşinde koşan sınıftır. truvadaki aşil* buna örnektir. toprakları korumak için can atan sınıftır.
yönetici gücünü askerlerden aldığı için, onları kandırabildiği kadar büyüktür.
yönetici sınıf; gücünü akıldan alan sınıftır. yönetici sınıfının özelliği zekasıdır ve bu zeka ile hem haz peşinde koşmayı hem de şan ve şöhret hırsını engelleyebilmesidir. bunu engelleyebilmesi için yöneticinin filozof olması gerektiğini söyler. yani şu sözünü; ya krallar filozof olmalı ya da filozoflar kral.
idealar dünyasına ulaşmış bir filozofun o dünyayı geride bırakıp insanlığa yardım etmesi biraz zordur. çünkü gerçekliği görmüş kişiyi gölgelerin dünyasına döndürmek zordur. bunun olduğunu varsayarsak bile koruyucuların ve üreticilerin kendi çıkarları dışında hareket eden ve kendi düşüncelerinden olmayan birini başa geçirmesi de mümkün değildir. başta dediğim gibi ideal veya mutlu devlet tablosu kendi içinde çelişir platon'un. bu yüzdendir ki ondan sonraki herkes eleştirmiştir.
bonus bilgi olarak; platon ismi plato'dan gelir. arkadaşın boyu o kadar uzun ve omuzları o kadar genişmiş ki plato derlermiş.
