geceleri teker teker anneni babanı ve abini dürtüp konuşturarak ölüp ölmediklerini kontrol etmek, daha sonra bir arkadaştan daha güzel bir yöntem öğrenmek, bundan sonra gidip nefeslerini dinleyerek ölüp ölmediklerini kontrol etmek. bu istek geldiğinde mantığın öyle bir şey olmaz, dese de; ya olursa ve benim ihmalim yüzünden müdahale için geç kalınırsa korkusuyla tekrar tekrar ölüm kontrolleri yapmak...
anneni, babanı veya küçücük yeğenini öldürme isteği duymak... sevginin ve vicdanın bir anda kaybolup yerini canice duygulara bırakması... kendinden korkmak... ya yaparsam ya kimse beni durduramazsa diye ağlamak... yapmayacağını bildiğin halde...
yatağa yatmadan önce oturup dua etmek, yattıktan sonra unuttuğun kişiler veya başka şeyler olduğunu hatırlamak, kalkıp tekrar dua etmek, tekrar tekrar dua etmek... bunun gecede beş on kere olması...
hiçbir şeyden emin olamamak... ilkokulda karne günü okula serbest kıyafetle gidilecek olduğunu bildiğin halde ya öyle değilse, ya bir tek ben serbest kıyafetle gidip de rezil olursam diye okula korka korka gitmek...
sürekli bunalımda olmak, depresyonda olmak. ilaç kullanmak, aksattığında hayatının da aksaması... daha neler neler...
çok çok kötü bir hastalıktır. yaşayan için de, yakınları için de... tedavisi vardır. bir şekilde buna bulaşmış olan herkese acil şifa ve sabır dilerim.
