bilim varoluşu açıklamadığı, insanlar korkusuzluğu öğrenmediği, öz güvenin olmadığı her zaman "din" var olacaktır. çünkü duyguların silinmediği bir toplumda birileri çıkacak ve "insanı yaşatan maneviyattır" diyecek! zalimler ezerken masumlar tanrı'ya sığınacak! intikam yemini etmeyecek beddua edecekler. bilmeyen insanlar yine kurtuluşu tanrıya sığınmak sanacaklar! sonra büyük liderlere tapacaklar saçma sapan düşüncelere inanacaklar kendi gücünden habersiz "insanüstü"ne giden köprüyü yıkacaklar.
sonra bazıları çıkacak kurtuluşu geride sanacaklar teknolojiye tavır alacaklar.. korkacaklar silah seslerinden ve artan sıcaklardan. doğaya tapacaklar...
işte tüm bunlara karşın akılı ve insanüstünü savunanlar geleceği görecekler, tüm tabuları yıkacaklar, sadece humorlara gülecekler, dünyanın ne kadar sis içinde olduğunu göreceklerdir. o zaman yasalara sadece gülecekler ve tanrı mı? onu biz çoktannn öldürdük diyecekler.
ve koşan yıllara ayak uyduramayanlar... gülünç duruma düşecekler. gülmek ve alay etmek!
