kişinin bileceği iştir. yalnız ben fakültede okurken yaz tatillerinde çalışıyordum. tüm gün garsonluk yapıyor ve akşam hatta geceye doğru paydos ediyordum ama yine de ayakta duran bir yaşlı varsa olanca yorgunluğuma bakmadan ona yer veriyordum.
yaşlı bir insana yer vermenin huzuru oturduğum yerde alacağım iki nefesten kıymetli geliyordu bana.
öte yandan yaşlanınca gençler bana otobüste yer vermezse darılmam. darılacağımı anladığım gün ötenazi isterim.
