insanlar dunya üzerinde yedikleri erzelerden dolayi yaslandikca ödleri boklari karisir. kendi kendilerine hakli olduklarini yutturmaya beyhude yere yutturmaya calisirlar. ammavelakin kul hakkı yediklerinden dolayi cehenneme direk olduklarini farkinda bile değillerdir.
bagislayici ve esirgeyeci cenab-i rabull aleminden beyhude yere yaltaklanirlar. sanki saf bir garibani kazikladiklari gibi tanriyi kazikladiklarini sanirlar. ama tanri kullarinini niyetlerini bilir.
herkesi kaziklarsin ama allahini kaziklayamazsin ve sirat koprusunden yuvarlandiğin vakit cehennemde kebab olurken bu kafana dank eder. ama tren kalkmistir coktan.
iste iki yüzlüğün ve sahtekarliği anlatan ertem egilmez'in dolap filminden bir anektod:
kaçakcilik yaptim, her yola girdim kirkimdan sonra tovbe edip hacca gittim. simdi hamdolsun namusumla yasayip gidiyorum.
