ayak parmaklarının arasının açılabildiği kadar açılması ıy yazarken bile tüylerim diken diken oldu, 'kimse beni anlamıyor' diyen ergenler, çay çorba içerken boru gibi ağzın höpürdetilmesi, hoşgeldin faslında herkesin sarılmaya çalışması arkadaş sarılmasak ne oluyor sanki, ihtiyacım olduğunda telefonumun şarjının bitmesi, otobüste vs. telefonla uğraşırken çevremdeki insanların daha önce hiç görmemiş gibi bakmaları, kulaklıkla müzik dinlerken birilerinin bana bir şey anlatmaya çalışması, otobüste zırlayan bebeler, yanlış yazdığım yeri silmeye çalışırke yazının büyük bölümünü silmem, bir çorabı ömürlük olarak düşünüp değiştirmeye tenezzül etmeyen insanlar, biriyle telefon konuştuktan sonra herkesin ne konuştuğumu merak edip beni sorguya çekmesi beni rahatsız ediyor.
