Ankara'nın pencereden sızan soğuğunda, sarı ışığı altında gece lambasının, o sana seslendi sanıp döndükten sonra yokluğunu kavrayınca başlayan ağlama halidir. Sessizce iç çeke çeke, göğsün sarılma hissiyle dolup taşarcasına ağlamaktır. Yalnızca seni karşılarken ki o tatlı telaşı, o nemli, sevinçten parlayan gözleri, sana sarılan şefkatli kolları, bir parça gülüşü, bir parça dargınlığı gelince aklına, gözyaşlarınla ıslatmaktır son sigaranı. Çok özledim be seni, sesini duysam çocuklar gibi ağlayacak kadar özledim annem..
