bu son hasret sana,
bu son perde oynadığımız.
baharda çiçekler yalan açıyor artık.
bu son yediğimiz,,
hayat,
sen yoksan içinde
yeryüzü nefes almasın artık.
bu yollar, caddeler sana çıkıyor,
durmuyorsa ve susmuyorsa aklımda kelimeler,
değilse sevgimiz satılık...
yok sen yinede söyle,
cesaretim yok desene, seni sevmiyorum desene,
hadi bi denesene.
bu son haykırış sana,
kendine iyi anlat sevgili, beni sevmediğini inandır hadi,
iyi anlat.
bu son vuslat
sözlerin bir yararı yok artık ve bunları anlamak
güven,''olmak ya da olmamak''
inan,
bu son şiir sana yazılan.
yaşamaktır aslında sevgiliye duyulan
hasret.
ve öldürendir seni yalnız bırakan.
bu son sensizlik, karanlığında gecenin,
şimdi dolanıyorum etrafında bilmecenin...
şimdi kırdın mı yar beni anlamadan?
zamansız, amansız
bıraktın mı sımsıkı saramadan?
bıraktın mı yar beni tek?
korkmayacaksan, tekrar bakabileceksen gözlerime
bu son dilek...
bu son sitem
sevgiyi bulduysan sevgili,
çabuk kaybetmeyeceksin.
üzülmeyeceksin.
sonuna kadar sımsıkı sarılacaksın ki;
ayrılmayacaksın.
beni vicdanına soracaksın sevgili.
ve bir gün anlayacaksan,
mutluluğunu bir,
pişmanlığını hergün süreceksin...
bu son özlem...
haberin var mı sevgili bugün de geçti sensiz.
bu sözler kar etmiyor, inan seni anlatmaya yetmiyor.
şimdi yürekte sevdanın,
bir tek sensin ilacı.
kahrolmak, yanmak,
telaş ne diye?
beni yavaş yavaş anlayacaksın sevgili.
muhakeme yapacaksın
ve ortasında ömrün duracaksın.
susacaksın...
kar yağacak saçlarına sevgili,
bu son beyaz...
ve çocukları seveceksin haylaz,
yaramaz,.
açlığı bilen kimsesiz...
yine sabah olurken sessiz,
sensiz.,
bu son sevda
ve sana bu son hasret sevgili!
bilesin,
bu son damla gözyaşı.
selçuk avcı
