bundan tam 12 sene öncesi... baba kişisi o gün araba alacaktır ve okuldan sonra opel galerisine gelmemizi istemiştir. anne ile otobüse binilmiş ve büyük bir heyecanla gidilmektedir. mutluluktan yerinde duramayan ben boş otobüste dahi ayakta gitmekteyimdir. etrafa gülücükler saçarak yolculuğa devam edilmektedir ve bu sırada yeni arabanın hayali kurulmaktadır. tam o sırada otobüsün sert freniyle bedenen dünyada olup ruhen başka diyarlarda olan ben körüklünün ortasından 3. sıradaki koltuğa kadar yuvarlandığımı bilirim. ama ne bir utanma ne bir kızarma hiçbir şey olmamıştır. o mutluluğun verdiği sevinçle kendime kahkaha atıp inmiştim.
