daha çok ergenlik dönemindeyken yada çocuklukta yapıldığını düşündüğüm eylem.
ben de o yaşlarımda hep günlük tutmuşumdur. mizaç olarak kendini anlatmayı sevmeyen dışardan hep pozitif gözüken bir insanımdır. o açıdan kendimi günlüklerle tatmin ederdim. o gün ne olduysa tüm samimiyetimle yazardım rahatlardım. hem insan kendinden başka kime güvenebiliyor ki zaten.
bir de bunları yıllar sonra açıp o okumak vardır ki en zevklisidir işte. kah üzülüp kah sevinirek geçmiş yad edilir. bazen yaptıklarına insanın kendisi bile şaşırıyor.
