şu aralar kar yağar gibi tüy döken kitapsız. buzdolabında salatalıkların arasından bile tüy çıktı anasını satim. ama o duygusal manyak için her şeye değer. hemen bir de anektod aktarayım:
istanbul dışına gittiğim bir vakit, hem, maşallah insan oteli parası standardında olduğundan, hem de havalar soğumuşken köpek oteline bırakmaya kıyamadığım için, bir erkek arkadaşıma bıraktım ablamızı birkaç günlüğüne. işbu erkek arkadaşım da eve kız atmış, ablayı da odadan içeri sokmamışlar. abla bütün gece sabaha kadar aralıksız kapının önünde ağlamış. bu arada bu işbu erkek arkadaşın evine girildiğinde tüm ayakkabılar sizi holde karşılar. adam tutup da bi ayakkabı dolabına yerleştirmez ayakkabıları, demem o ki holde en az 10 çift ayakkabı var. bunlar sabah bi kalkıyorlar, 10 küsür çift ayakkabı içinden eve atılan kızınki bulunmuş, salonun her bir yanında hunharca parçalanmış. sen misin eve kız atıp odaya almayan. böyle bir cins işte goldenlar.
