sinsi antep fıstıklarıdır bunlar. ağzı kocaman açılmış iri fıstıklar gibi samimi değildirler, açılmak için emek ve sabır ister adeta onun uğruna çabalamanızı beklerler. dişinizle kırmak istersiniz ama yine tek seferde açığa çıkarmazlar kendilerini. kabuğun yarısı kırılır, fıstığın yarısını yersiniz ve diğer yarısını çıkarmak için dilinizle mücadele etmeye başlarsınız. diğer parçayı da çıkardığınız an mutluluktur işte, emeklerinizin karşılığını almak, hedefe ulaşmak, istediğini almanın hazzını yaşamaktır. açılmayan antep fıstıklarını yiyebilmek iyi ve kötünün sembolik mücadelesidir!
(bkz: anne ben manyak oldum)
