evet , unutmaya çalışırsınız ve içinize gömmeye size düşündükçe acı vereni. her hatırlayışınızda içiniz dağlanır , ağlarsınız. ama bir gün bir de bakarsınız artık içiniz o kadar acımıyordur. hafif bir sızı kalmıştır sadece. zamanla onunda geçeceğini düşünürsünüz. acı ne için , özlem ne için? aşkınızı yaşayıp bitiremediğiniz , tam ortasında kesintiye uğradığı için değil midir aslında? terkeden sevgiliyedir genelde bu unutamama durumu. içinizden terkedişine kızıp küfretseniz de , aslında herşeyi yarım bıraktığı için kızıyorsunuzdur. yaşanacak çok şey varken gitmiştir çünkü. siz hala deli gibi seviyorken , tamamen tüm gardınızı indirmişken , vurup da gittiği için kızıyorsunuzdur. aylar geçer, bu acı da zamanla azalır. ilk günlerdeki dibe vurmuşluğunuzu bugün hatırladığınızda , atlatabildiğinize sevinirsiniz. geçemeyecek gibi olan acı dolu hatırlama ve ağlama nöbetlerini artık yaşamıyorsunuzdur. ama içiniz gene acıyordur onu düşündükçe. belki o da geçer zamanla. özlediğimizin ve unutamadığımızın aslında ne olduğunu netleştirebilirsek , unutmak daha kolay olur. "biliyorum senin gibi birisi bir daha karşıma çıkmayacak ama zaman en güzel ilaç yokluğuna"
