arkadaşlarla otururken birden kulağınıza R.E.M çalınır, mutlu olursunuz, ardından led zeppelin... ve son vuruşu pink floyd yapar. başlarda, radyo sanıp da şaşırmamanın vermiş olduğu rahatlığı üstünüzden atmanızdan mütevellit irkilir ve sorgularsınız; "nasıl?". radyo olmadığı anlaşıldığı zaman kendinize gelir ve sorarsınız. kantin görevlisi, "şarkılar bana ait, ben çalıyorum bilgisayardan." dediği anda bi' mutluluk kaplar içinizi; hala müzikten anlayanlar vardır. hem de dayatılan pop kültürünün dışında, demet akalın ve serdar ortaçsız bir müziktir bu.
işte bu duyguları yaşatan, okulumun güzide yeridir.
