zamanlardan bir zamandır
sokak ortalarında
dağ başlarında
düşerken çiğ taneleri geceye
kırışıklar haritası yüzümle
menzilini kaybetmiş gözlerimle
içimdeki dağların eşkiyasını
öldürdüm sana gelirken
*
alnımı ve bedenimi kalbime dayayıp
ölümden ve canıma tak etmiş hatıralardan
yer diplerinden
düşler kurarak yerin üstüne dair
zaferler büyütmeye geliyorum
susamış topraklarına
alnımın terinden nehirler akıtarak
gül dikmeye geliyorum
ey acılarımın şehri
umutlarımın kalbi
nusaybin.
abdurrahim semavi