Emperyalizm için kapitalizm ne demekse faşizm için de milliyetçilik odur; yani birincisi ikincisinin uç noktasıdır ve birincisi ikincisi ölmeden ölmez.
ırkıçılık da milliyetçiliğin uç noktasıdır. en masum düşüncenin bile aşırısının zarar getireceğini göz önünde bulundurursak milliyetçiliğin sınırlarının nasıl ırkçılığa kadar kanırtıldığını anlayabiliriz.
bir insan ülkesini, milletini, bayrağını sevebilir, kendi milletinden insanların başarılı olmasını isteyebilir dışarıda; en doğal hakkıdır bu. fakat bu sevgi çevresinde kendinden farklı olana tahammül edememe, hoşgörüyü köreltme boyutlarına gelirse işte bu ırkçılıktır.
