bu olayın bir başlığı olsaydı, muhtemelen tarantino filmlerinde ki gibi chapter'a ayrılıp "mor tebeşir olayı" diye adlandırılırdı.
yıllar yıllar önce, ilk okul 5. sınıfa giderken, okulda saat 2-4 arası ingilizce etütüne kalıyoruz. derse müdür yardımcısı giriyor, şuan bir resim öğrencisi olarak söylüyorum: adamın inanılmaz iğrenç, parlak gümüş takım elbisesinden önce elinde ki mor tebeşire dikkat ettim. her neyse çok beğendik tebeşiri, istedik vermedi, en yakın arkadaşım aybikeyle plan yapıyoruz. en sonunda ders bitiminde tüm okulu arayıp tarayıp bir eşini bulup çalmaya karar verdik. sonra mutlu mesut siteye dönüp yere seksek çizicez, en havalı seksek bizim çizdiğimiz olcak filan.
ders bitti herkes evlere dağıldı, başladık okulun bodrum katından başlayıp tüm sınıflarına girip çıkmaya. bu şekilde 4 kat tarayıp hiç birşey bulamadıktan sonra pes edip eve dönmeye karar verdik, o ara aybike saate bakmayı akıl etti. meğersem saat 6 olmuş, bizde bir panik, koştur koştur kapıya gittik - kilitli. herif üstümüzden kitlemiş gitmiş. öğretmenler odasında telefonlar çalışmıyor, annelerimiz çoktan meraktan çıldırmış, dışarı çıkamıyoruz, kimseye haber veremiyoruz vesaire.
aybike bir yandan zırıl zırıl ağlıyor, annem eve gidince çimdik atcak bana diyor daha beter telaşlandırıyor. koştum pencereye, "birine haber verin okulda kilitli kaldık" diye bağırdım bahçede futbol oynayan çocuklara. bunların hepsi birden koşturmaya başladı dışarıya, meğersem yanlış anlamışlar, gidip muhtarlığa abarta abarta anlatmışlar. yok efendim okulda 1 sınıf dolusu öğrenci kilitli kaldı, yangın çıktı, dışarı çıkamıyorlar vesaire.
sonuç mu? sonuç olarak 4 itfaiye, 2 polis geldi efendim. bir de show tv haber ekibi. pencereye merdiven dayayıp indirecekler ya bizi aşşağı, sirenleri duyar duymaz koştura koştura 4. kata çıktık. yükseklik korkum olduğunu da ilk ozaman keşfettim.
bir de "yangın söndü mü söndü mü?" diyen polis memuruna, burnunu koluna silerek "hee söndü" diyen aybike var tabii.
