beni başım aşağıda ve dik gömün. o solucanlar, haşareler önce beynimi yesinler. canımı en çok yakan yer kalbimdi sandım hep. şimdi anlıyorum. düşünme yeteneğim olmasaydı sevemezdim kimseyi ya da beni sevende beni çekmeyen şeyleri hissedemezdim.
beni başüstü gömün ki ayaklarımı en son yesin kurtlar; onlar beni gitmek istediğim her yere, kurduğum bütün hayallere ve gerçek aşkı hücrelerime kadar yaşatan kadınlarıma götürdüler.
