bir gün;
istemesen de kendini yalnızlığın zifiri karanlığında bulabilirsin.
ışıkları açmanın imkansız olduğunu fark edebilirsen karanlıkta devam edersin.
belki unuturum sanırsın, inanmasan da inandırırsın kendini.
hep karanlıkta kalacağına inanabilirsin, ya da her an ışığı göreceğine
ama iki seçenekte karanlıkta olduğun gerçeğini değiştirmez!
elbette zamanla gözün alışır, daha iyiyim dersin
cesaretin varsa kurtuldum bile diyebilirsin.
ey dost! acı gerçek şudur
sen o karanlık yoldan asla çıkmadın ya gözlerin alışmış olmalı
ya da kendine karanlığın içinde sarışın bir loş ışık bulmuşsundur.
