film; polanski'nin 1969 yılında vahşice öldüren karısı sharon tate'e ithafen, "to sharon" ibaresiyle başlıyor. film başladıktan bir süre sonra, azıcık film izlemiş ya da kitap okumuş bir insanının rahatlıkla romandan uyarlama bir film olduğunu anlamasını sağlayacak güçlü altyapıya sahip karakterlere ve olay örgüsüne sahip. filmi izlerken bir kitap okuduğunuzu hissediyorsunuz. önceden kitabını okuyan bir insan için kesinlikle o hissi vermez, ama ilk olarak filmi izleyen kişi kitabın aromasını alır.
filmin bir noktasında bunun hiç roman polanski tarzı bir film olmadığını düşündüm. başlangıçta da filmi ölen karısına ithaf ettiğini hatırlayınca ; "acaba karısı bu romanı okumuş ve çok mu sevmişti. o da onun anısına böyle birşey yaptı belki de" dedim. film bittikten sonra imdb triviasında yanılmadığımı gördüm. gerçekten çok güzel bir davranış.
film uzun olmasına rağmen akıcı ve sıkmayan bir yapıya sahip. sevdiğim tarzda bir film olmamasına rağmen geçen sürede hiç bitse de gitsek demedim.
