birçok "dindar" için alay malzemesi olarak görünendir. götlerinden uydurdukları firavun masalına, gerçekmiş gibi inandıklarından, aynı şeyin olacağını düşünüp mutlu olurlar.
şimdi şunu o kalın kafanıza sokun sevgili dostlar. ateist birey, davranışlarının, tavrının, eylemlerinin vs sonuçlarını göze almıştır. pazarlık yapmaz, ticaret yapmaz, hele hele götverenlik hiç yapmaz. tanrı (eğer siz haklıysanız) varsa biliniz ki, karşılaşma anında da tavrını koruyacaktır. öyle çevrenizde(ve aynada) gördükleriniz gibi, menfaati için yavşamayacaktır. neyse cezamız çekeriz, diyerek geçecektir.
konuyla bağlantılı olarak ; öğrencisi bertrand russelle sorar, "hocam, tanrı varsa ve size 'neden bana inanmadın' derse, cevabınız ne olur?". russell sakince cevaplar: "çok basit, yeterince kanıt yoktu, derim".
ama işte, kendine "dindar" diyen bu durumu pek anlayamaz. hayatı korkarak ve ticari hesaplar yaparak (bkz: Blaise pascal) geçtiğinden, bir insanın, inandığı doğruları her koşulda savunabileceğini tahayyül edemez.
