üzülerek belirtmek istiyorum ki çok düşük bir eşiktir. hemen geliverir. filmin en heyecanlı sahnesinde piçlik yapan makinist gibidir. tüm aile televizyona odaklanıp en sevilen dizi izlenirken kesilen elektrik gibidir. acı verir. ruh zedeler. yürek parçalar.
toplumun merak açlığına bir deva olmuştu facebook. işten eve gelip sigaramı yaktıktan sonra hemen kim çocuğunun yeni, şirin fotoğrafını profiline koymuş kontrol eder, ilişki durumu güncellemelerine göz atardım. bu benim için adeta üçüncü tekil kişi hayatı yaşadığım şu dünyamda perdelerimi aralayıp dışarıda dönen çılgın olaylara izleyici olarak dahil olmak demekti. bir yerinden tutunuyordum hayata böylelikle. neşeleniyordum ve hayatımdaki kalıcı ve gariban hüzne bir ara vermiş oluyordum. bir anlık da olsa sefil hayatımı yaşamayı bırakıp başkalarının üst düzey kalitedeki hayatlarına tutunuyordum. mutluydum.
ta ki çok sevdiği eski sevgilisini 3 yılın ardından sepetleyen kızın yeni sevgilisi için güncellediği ilişki durumunun altındaki özele gel yorumuna kadar.
herkesin içinde, herkesin görebileceği şekilde anlatılsa, daha güzel olmaz mıydı? bu şekilde hareketsiz hayatına hareket kazanacak gariplere yazık değil miydi? toplumun merakını giderme açığını kapatmak için kurulmuş bir sitede böyle pis ikili oyunlar oynamak ayıp değil miydi?
ne zaman bir ilişki durumunun altına yapılan yorumlarda o sinsi, fesat, bencil kıza rastlasam çileden çıkıyorum. böyle bir egonun, böyle bir "her şeyi sadece ben bilmeliyim"ciliğin olduğuna inanmak istemiyorum. ama her defasında yüzüme vuruyor bu kız bunu. insanlara olan güvenim bir kez daha zedeleniyor. içime, soğuk ve leş hayatıma geri dönüyorum. üzülüyorum.
