ben onu çok sevdim... Aldığım nefes, içtiğim su, damarlarımda akan kan gibiydi.
gülmeyi ben onunla öğrendim, bir insanı kendi canından çok nasıl sevebileceğini onu sevince öğrendim.
Sadece sarılıp uyumanın her şeye bedel olduğunu onda gördüm.
ilk görüşte aşktı benimkisi, imkansız bir aşktı bizimkisi, imkansızın anlamsız olduğunu biz beraber gördük onunla
konuşmadan da sevgimizi iletmeyi başarabildik biz onunla.
Gözlerime bakarken yanar tutuşurdu içim, yanımdayken bile onu özlerdim.
ve..
şimdi 'o' yok. Ben hala onunla yaşıyorum. onunla uyuyor onunla uyanıyorum.
kalbim hala onun için belki bir gün umuduyla atıyor.
onu o olmadan yaşıyorum, gözlerimde yaş hiç eksik olmadan, sadece sessizliğimde kayboluyorum.
o bunları hiç bilmeyecek bilemeyecek, olsun. ben yinede razıyım.
bütün bunlara rağmen, hiç kimseyi sevemeyeceğim kadar, onu çok sevdim.
