Sistemin adil olmadğını hepimiz biliyoruz. Kimin ne kadar çalıştığının sonucu ne kadar etkileyeceği büyük oranda rasatlantısal bir hal almıştır. çünkü bunda o kadar fazla parametre vardır ki hangisinin sonucu nasıl değiştirebileceğini tahmin etmek bile olanaksızdır çoğu zaman. Bu yüzden benim düşünceme göre, sadece fiziksel yönden uzmanlarca belirlenmiş yöntemler uygulanmalıdır.(düşünce gücünü ve dikkat yoğunluğunu arttırabilecek yöntemler gibi...)
sınavın üzerinden 5 sene geçmiş olmasına rağmen, sınavın yapıldığı her pazar günü benim de kalbim atar hızlı hızlı. Bu yüzden yeni sınava girecek arkadaşlar için ahkam kesmek haddime olmaz. Sadece şunun bilinmesi gerekir ki, hayat bir şekilde yolunu çiziyor. Hayallerde yaşayan okullar ya da üniversite ortamları çoğu zaman yine hayallerde ölüyor. Fakat bu demek olmuyor ki içinden çıkamayacağınız, kötü kokulu bir bataklığa saplanıyorsunuz. Sınava girerken sadece şunu düşünmek bile belki insanın iyi hissetmesine ve kendini toparlayabilmesine yardımcı olabilir. 4 - 5 sene sonra şu veya bu şekilde, herhengi bir üniversitede ya da bir işte, yahut hangi konumda neyle uğraşıyorsanız uğraşın sınav kaygısından o kadar uzak olacaksınız ki. Keşkeler kalmayacak sınavla ilgili. Artık ileriyi düşünecek hale geleceksiniz. ''Kendimi nasıl daha fazla geliştirebilirim?'', ''alternatif yollarım nelerdir?'' gibi sorular meşgul edecek kafanızı. Sınavın pek de önemli olmadığını anlayacaksınız.
gönül isterdi ki şarkılara ilham kaynağı olan 3 saat olmasa gençlerimizin önünde. Ama elden bir şey gelmiyor. Herkes geçiyor bu yoldan. Herkes benzer stresi yaşıyor. Üç aşağı beş yukarı her aile çocuğunu iyi üniversitelerde görmek istiyor. Yarış mı bu?, evet yarış... at mıyız biz?, hayır insanız. Sadece çamurda koşuyoruz belki. engeller var. Yorulan düşüyor, yolun sonunu kestiremeyen hiç başlamıyor. bitiren, istediği sonuca ulaşamıyor. Ama yollar bozuk, yollar uzun, seyirciler aç, seyirciler sonuca hasret diye biz insanlıktan çıkmıyoruz. çıkmayacağız. Bu yüzden belki bu noktada bencil olmak, kimsenin lafına kulak asmamak, kendini zorunlu yarışa odaklamak en iyi çözüm olacaktır. kim ne derse desin, bu kısa süre zarfı ne batırır bizi ne de çıkarır.
unutmayın ki, Sizi sadece bu sınavın sonucuna göre değerlendirecek insanlar, bu heyecanı ya hiç yaşamamışlardır ya da sizi sevmiyorlardır...
Sınava girecek herkese başarılar dilerim. Bu pazar da binlerce kalp gibi benimki de sizlerle atacak.
