yeni açık tribünde izlediğim maç. beklentilerimin hayli altında kalan bir beşiktaş ile beklentilerimin hayli üstünde sağa sola delicesine koşan bir ankaragücü didişmesi futbol olarak yavan olsa da gene de izletmiştir kendisini.
1) veli kavlak ve batuhan karadeniz dün verilen şansı değerlendirememe de başı çektiler. batuhan gol atsa da yerinden kımıldamaya lütfetmeyen tarzıyla bu takımın oyuncusu olamayacağım der gibiydi. veli ise tam bir faciaydı. 90 dakika boyunca ne yapmak istediğini anlayan varsa beri gelsin.
2) muhammed demirci daha çok sürealmalı ve takımla kaynaşmalı.zamana ihtiyaç var. sabır lazım yani.
3) hilbert gibi bir futbolcunun hemen hemen orta sahaya yakın bir yerden geriye kafa pası vermeye kasması kendi tecrübesine pekte yakışmadı.
4)çok taraftar olmasa da ambiyans iyiydi. ankaragücü maddi mana da hakikaten zor dönemlerden geçmeyi sürdürüyor. köklü bir kulüp oldukları için bu durumda olmaları üzüntü verici. lakin dün hırsla ve beşiktaş seyircisinin baskısıyla son derece özverili bir futbol kotardılar. tabii bu futbolu her maçta oynayabileceklerini sanmıyorum. zaten oynasalar ptt liginde bu durumda olmaz bu takım.
5) şimdi takımlarına saygı duymakla beraber ankaragücü seyircisinin sahaya yabancı madde atması meşale yakması ne melem bir şeydir onu anlayabilmiş değilim. sırt çantama 2 kere bakan polisler acep deplasman seyircisine öyle bir arama yapmadılar mı gene?biz de meşale olmaz kitap, fular, dergi, fotoğraf makinesi olur dedik ama 10 dakika aradılar.karşı tarafta patlayıcılar kol geziyordu da o açıdan. ankaragücü seyircisi çekilir dert değil sözün kısası. bir de 90 dakika boyunca ankaragücü'ne edilen küfür hoş durmadı. takım desteklemek varken küfür eğreti duruyor.
