Her şey bir kenara insan haklı olduğu zamanlarda yapılınca, ki o insan da haksızlığa gelemiyorsa insanı yıkan bir eylemdir.
Dün gibi hatırlarım hayatımda hiçbir öğretmenden dayak yememiştim usluydum okulda çok konuşurdum ama kimseyle kavga etmemiştim.
Birinci sınıftayken bizim ilk öğretmenimizin tayini çıkmıştı. Yerine 2. Dönem farklı bir hoca geldi. Tamam her şey güzel o öğretiyor biz öğreniyorduk.
Derken bir gün matematik dersinde tahtaya yazılar yazmıştı karmaşık karmaşık. Herkes onları yapıp hocanın yanına gidiyordu. Ben de yapmıştım. Sonra hocanın yanına gittiğimde '' Sen bu aralara nokta koymamışsın, uyanık! '' dedi ve bana bir tokat attı. Anlamadım sözlük. Sayıların aralarına nokta mı koymam gerekiyor? Neden? Hem neden vurduğunu hem de neden nokta koymam gerektiğini bilmiyordum sözlük. Oysa güzel güzel konuşsa benimle işte böyle böyle yapmam gerek evladım dese tamam anlayacağım hatamı ama bunun yerine tokat atması mı gerekiyordu sözlük? Şiddet uygulaması mı gerekiyordu el kadar çocuğa? Adamın bir eli zaten benim suratım kadar. Bütün gün sol yanağım kırmızı kırmızı utana utana dolaşmıştım okulda. Kavga etmemiştim, yaramazlık yapmamıştım. Hatta en sessiz günümü bile geçiriyor olabilirdim o gün. Anlamamıştım sözlük, hala da anlamıyorum. 2.sene o hoca gitmişti de yerine pırlanta gibi melek gibi bir hocamız gelmişti. Mukaddes Hocam. Hala anarım o hocamı, hala sayarım. Sizi çok seviyorum Mukaddes Hocam. iyi ki varsınız, iyi ki bizim öğretmenimiz olmuşsunuz, bizi adam eden bana vuran hoca değil, bana her şeyi güzellikle ve incelikle öğreten o hocam olmuştu. Allah ondan bin kere razı olsun.
