bir noktaya öylece bakakalırsın
bir zaman sonra kendine gelirsin
aklında hiçbir şey yoktur
ama az önce
gözlerin o noktada sabitken
aklından neler geçiyordu,
neler hatırlıyordun,
az kalsın edinmiştin hakikati,
aklın nerelere gitmişti...
şimdi geri döndüğünde
bu boşluk ne?!
kafan çok güzelken mala bağlarsın bazen.
beyin durma noktasına gelir,
ruh biraz çıkmak istiyordur da
beyin denen kibirli şeytan yine de direniyordur...
işte o direniştir mala bağlamak.
beyninin seninle
yani yarattığı kendiyle uğraşacak vakti yoktur o an
sen bi dursana....
ruh geri dönmek garantisiyle ayrılıp
hakikati hatırlayarak geri dönerse
beynin bütün krallığı yıkılacak demektir.
işte o fani krallık elden gitmesin diye
beynin yanışıdır mala bağlamak.
sen kendini sağlam mala bağla.
ruhun şad olsun.
bunları belge olsun diye yazıyoruz değil mi sözlük?
