Açlık grevlerinin 68. günü biterken; her geçen gün saçmalama ve saldırganlık kat sayısı artan bir başbakanın yönettiği ülkede, gerçeğe sağır yalana aşık bir toplumun içinde, meydanlarda dar ağaçları kurmak isteyen kudurgan siyasetçilerin ülkesinde, insan olan her şeyden soyutlanmış halde gebersinler diyebilen insanların arasında, biz 96'da, 2000'de ölürken siz yoktunuz duygusuyla yabancılaşan solcuların arasında yada gerçeğin çölünde diyelim; ağır ağır ölüme gidiyor insanlar... Payıma düşen nedir? Senin payına düşen nedir?
Büyük kalabalıklar, yığınlar, kitleler diyelim; on bir işçinin öldüğü AVM'nin kapısında tüketmek için geceden kuyruğa girmişken, tüketmek bir din halini almışken, tıkınmak, sadece karnını doyurmak yaşamın kendisi halini almışken cezaevlerinde altmış üç gündür açlığa yatan insanlar var...Payımıza düşen nedir burada?
Ali Şeriati insanın dört zindanından söz ediyor büyük aforizmasında. Biz hangi zindanlarda tıkılıp kaldık acaba.... Tarih ve coğrafya bizim zindanımız sanırım bu ülkede. Ve uzak yada yakın hapishaneler de yüzlerce insan onlarca gündür, binlerce insan günlerdir ve ülkenin dört bir yanında binlerce insan günlerdir bedenini açlığa yatırırken sadece aç kalmış olmuyorlar. Kim gerçekte zindan da kim gerçekte özgür bunu düşünmek gerekiyor.....
