burada düşünülmesi gereken fakir ailelerin çocuklarıdır. eskiden 2 gömlek,1 pantolon, 1 süveter ile 2 yıl giyinen çocuk, kıyafet serbestliğinden sonra eziklik hissedebilir. çünkü çocukken her şeye özenilir. her gün yeni kıyafetler giyen, iyi ayakkabılar giyen sınıf arkadaşının yanında; 5 günde 1 veya 2 farklı kıyafet çeşidi giyebilen çocukta ki hayal kırıklığını düşünebiliyor musunuz?
ikinci düşündürücü olayda okula kimin girip çıktığının belli olmamasıdır. eskiden
üniformadan kimin hangi okulda okuduğu belli olurdu. sivil kıyafetli biri içeri girerken kimlik istenir, kime geldiği sorulurdu kapıdaki nöbetçi öğrenci tarafından.şimdi herkes sivil olursa kime ne soracaksın? okula hapçısı da girer kavgacısı da.
