inanması güç ama bir gün akşam uyandım ki abim annem ablam hepsi bir aile dostunun evine gitmişler. ev kapkaranlık gözümü açıp sağa sola bakmaya da korkuyorum. ya allah deyip gözümü kısa kısa telefonun yanına gittim ve hiç bir fikrim olmadığı halde numara çevirdim. güya annemi arayacam da hemen eve gelin diyecem. aman ya rabbi telefonun öbür ucunda annem çıktı karşıma ağlaya ağlaya anne niye beni yalnız bıraktınız evde hemen gel hadi diye sızlanıyorum. tamam dedi falan neyse . . . böyle işte. bu arada yaşım sekizdi. inana biliyor musun sözlük yaşım sekiz öylesine bi numara çeviriyorum ve karşıma annem çıkıyor.