şaşırıp ne yapacağını bilememe durumuna sebebiyet verebilir. servise binmişim terminale gidicez yanım boş. basmaneye geldik. birkaç turist binecek. öncesinde şu diyalog yaşanıyor :
tursitcikler: besmane? this besmane?
şoför: basmane burası zaten burası hoov.
tursitcikler: kusadasi? which kusadasi?
şoför: binin binin yes, kuş adası bu gel.
ve araca binerler. uzun boylu, buğday tenli, sarışın ecnebi kızımız* yanıma oturur. virajlarda ben cama o da bana yapışır. aldırmadan camdan dışarı izlerken sola bir viraj daha alınır ve uyuklayan kızımızın başı artık omzumdadır. dönüp baksam, yok olmuyor zaten burnumun dibinde. hafiften itelemek de yemedi, itsem düşecek zaten başı gömdü omuza. inene kadar hiç soluma bakmadan hiçbir şey yokmuş gibi dışarıyı izledim, arada uyuyor taklidi yaptım ben de. terminale vardığımızda karşı tarafımızda oturan, babası olmadığı kesin fakat nesi olduğunu anlayamadığım ecnebi adam servisten inene kadar bana baktı. kızgın bir bakış değildi fakat hoş da değildi daha çok boştu, hafiften mal gibi böyle. ben de birkaç saniye ona baktım sonra görmemiş gibi yapıp oradan uzaklaştım.
