çocuktur, candır. insan ırkının masum ve temiz kalan tek yüzüdür.
üvey ana-baba elinde dayak yemiştir , eziyet çekmiştir yıllarca. adını "küçük gelin" koyup dedesi yaşındaki adama satılmıştır. parasızdır, yoksuldur, aç midesi bir dilim baklavaya takılmış, küçük elleri o baklavaya uzanmıştır; sırf bu yüzden ülkeyi satanlar dışarıdaki fink atarken koca bir ülke bir parça baklavayı çalan bu aç çocuğun hapsi için onu karanlık hücrelere itmek için birbiriyle yarışmıştır insafsızca. ve o karanlık hapis köşelerinde bile hala gökyüzünde salınan bir uçurtma görünce sevinçle atmıştır minik yüreği, aydınlanmıştır çocuk yüzü. "uçurtmayı vurmasınlar" dmeiştir o neşeli diller. anasının babasının günahını çekmiştir sokaklarda tek başına öksüz ve yetim hayata tutunmaya çalışırken. gözü önünde, anasının kalbine saplanan mermiyi ve babasının kanlı ellerini görmüştür korkulu gözleri. en güzeli de karşılıksız sevmiştir sizin o kararmış yüreklerinizi.
çocuktur, candır. masumiyetimizin ve saflığımızın son kırıntısıdır. onu sevmek için 1001 nedene gerek yoktur. çocuğu çocuk olduğu için sevmek yeterlidir.
