Yalnızlığın, daha doğrusu kötü gününde etrafında elini tutacak kimsenin olmadığını anlamaktır. insanlara anlatabilecek, yardımlarını talep edebilmenin ne kadar zor olduğunu anlamaktır. Toplu taşımaya bile binemeyip, gideceğiniz yere ya gitmemeyi tercih etmek ya da yürümeyi tercih etmektir. Her saniye hayata küfrederken, kendinize kızdığınız, dokunsanız ağlayacak duruma geldiğiniz anlardır.
En zor kısmı, böyle bir durumda kaldığınızda birisinden borç istemek zorunda kalmak değil, bu durumunuzu anlatmak zorunda kalmaktır. Yüzünüz kızarır, avuçlarınız terler... Kalbiniz keşke atmasaydım demeye başlar.
Güneş doğmasaydı, karanlıkta kalmak nasıl olurdu işte tecrübe etmeye başlarsınız.
