insan bazen yalnız kalmak ister. hayatının her anını sevdikleriyle geçirmek isteyen biri bile arada sırada yalnız kalmak ister. hiç kimseyle olmadan, hiç bir şeyle uğraşmadan, sadece kendiyle baş başa kalıp, düşünmeden, bir şeye takılmadan mal mal yatmak ister.
kabirde ilk gece işte böyle olsa gerek. lakin oradan bir daha çıkamamak gerçeği, cennet/cehennem olgularının verdiği stres, toprağın karanlığı ve soğuğu o güzel anın içine eder afedersin.
