yaratıcılığının yetersizliği nedeni ile oluşan korkularla, çöplüğün horozculuğunu oynayanlardır onlar.
üye olduğum ilk hafta sadece5-6 entry girdim ve 1-2 ay kadar sürekli gözlem yaptım.
zaten çok sıkıcıydı o hafta, bütün üretkenliğimi ve yazma isteğimi yok edecek kadar sıkıcı.
9. nesillerin gelişi ile nesilcilikle kendini güdümlemiş ve bununla beslenmeye çalışan yazarları takip ettim.
bunu yapanların ortak birkaç özelliğine şahit oldum.
kafa sikici organizmacılığı, boş , yavan, renksiz kişiliği, yaratıcılıktan uzak, histerik yazılarını da sözlük analizini ve kritiğini yapabilmek için okumak zorunda kaldım. berbatsınız.
kimsin arkadaşım sen?
o küçücük sümüklü böceğinin, bir ağaç dalında tırmanırken çıkardığı ses ayarındaki karizmanla, sürü zekanla, kime ne verebilirsin?
çocukluğundan beri bastırılmış, herkesin konuştuğu, tanınan, aranan adam olma gayretindesin, anlıyorum ama ne yapalım, kıçınıza mızrak takıp, flama gibi asalım mı? 'bakın bunlar eski nesil' diye.
haddinizi aşmayın, ne yaptığınız, neye karşılık gelebileceğiniz çok ortada çünkü.
nasıl utanmıyorsunuz, bu kadar saçma sapan bir konu ile cirit atmaya? tek yapabildiğin bu mu, buraya, benden önce kayıt olmuş olman mı?
zavallısınız.
nesil kavgası yapan yazarlar fişlensin, ruhlarına işlemiş yeteneksizliği, cenabetliği, başarısızlığı, uğursuzluğu, kanser gibi daha fazla sözlüğe yaymasın.
yahut da kemoterapi yemiş hastalık gibi burada, sessiz sessiz takılsınlar.
laftan anlayın, adam gibi oturup yeni neslin, taze kanın sözlüğe kattığı değeri, heyecanı ve coşkuyu seyredin, arada tırnaklarınızı da yiyip, sinirden oraya buraya tükürün, rahatlarsınız belki.
