en beğendiğim filmler arasında nadide bir yeri var ve benim için çok özel bir film. gerçek hayatta bu kadar çabuk bir hastayı kendisiyle yüzleştirip özgür kılamıyorsunuz, bu zaman ister; ancak yine de o dönemi, sancılarını, çocuğun kendini arayışını ve savunma mekanizmalarının kırılışını çok çok iyi vermiş. karakterler cuk diye oturmuş, roller oyunculara çok yakışmış. yer yer sizleri sıkabilecek diyaloglar olabiliyor ve şurası keşke böyle olsaymış diyebiliyorsunuz; ama duyguları verişiyle senaryoyu işleyişiyle, oyunculuk performansıyla ve çekim kalitesiyle nadir çıkan filmlerden biri.
