bu gece ben de agladım istanbul
akıttım göz yaşlarımı ruhumdaki kırıklardan, senin mavi serinliklerine dogru...
"aglama" derdi bana hep, ama yapamadım istanbul
bilirsin tutamam kendimi ya ben
bu gece ben de agladım istanbul
pes ederken tüm yaşanmışlardan, sıgındım senin yanlızlıgına, çaresizligine...
taksimde yürürken tek başıma karıştım sana
ya da vapurda adalara dogru...
bu gece de agladım ben istanbul
ben batmışken bu kadar, sen çıkardın ya güneşini en tepelere
ben ne kadar soguksam, buz tutmuşsa kalbim üşümekten
sen bi o kadar sıcaktın ya bu gün
olmadı, yine tutamadım kendimi istanbul
bilirsin yapamam ya ben...
bak işte yine aglıyorum istanbul
beni de al içine diye belki
yanlızlıgıma ortak ol diye...
sahi alır mısın beni de istanbul?
