sevgiyi hala damarlarında akar hissederken ayrılmayı seçen sevgililerdir. belki de yaşadıkları artık yetmez olmuş, belki de yaşadıkları zarar verir olmuş ya da yaşadıkları kendilerine zararın yanında çevrelerine de acı veya zarar verir olmuş. kapıyı kapatmak, ellerini tutarken son kez gözlerine bakıp elveda diyebilmek en zorudur bu durumda. o kapı kapandıktan sonra açacak anahtarı sonsuza kadar çağlayacak olan bir şelaleye atacak olmak ikisinin de ellerinin sıcaklığını hala hissetmesine neden olandır. ağlayarak ayrılırlar, birbirlerini ağlayarak sevdikleri gibi birkaç gün öncesine kadar, yanlarında başkalarını düşünmeyecek kadar delicesine aşık olduklarındaki kadar. söylenen sözler bir şeyler anlam ifade etmeye çalışsa da, anlamsızlardır ki. hiçbir anlamı yoktur onların. zaten çıkan kelimeleri duymaz kulaklar, sadece gözlerden çıkan gözyaşlarını dinlerler, gözyaşlarının sessizce ağlayışını. o dünyaya birlikte bakan gözlerin, birlikte ışıldayan gözlerin önüne perde inmiştir artık sanki yaşanan her şey bir tiyatro oyunuymuş gibi. perde kapandıi oyun bitti, fakat iki tarafın da daha önce istemedikleri fakat şimdi zorunda oldukları son, mutsuz...
