GERÇEKTEN SEVEN HiÇBiR şekilde karşılık beklemez zaten. onun tek olayı, kendisine yakın ya da uzak sevilenin mutlu olduğunu bilmektir. sevileni mutsuz edecek olan kendisi ise, kendisini siler onun hayatından. böyle bir durumda acıtan tek şey sevilen tarafından duygularının sömürülmesi, kullanılmasıdır. ne olursa olsun affedileceğini bilen sevilenin bir var bir yok edasıyla seven tarafın özgüvenini, benliğini alt üst etmesidir, bilerek ya da bilmeyerek ümit vermesidir en çok acıtan.
'Ümit en büyük kötülüktür. Çünkü işkenceyi uzatır' Nietzsche
