ben oldukça inançlı bir müslüman olarak hayatımda ve sözlüklerde ateistlerin olmasından memnunum. çünkü bu adamların sorduğu ''neden?'' sorusu, insana geçmişten gelen hurafelere dayalı ve deforme olmuş dinin bazı kısımlarının yeniden ele alınmasını sağlıyor. müslümanların ''lan ya dinden çıkarsak?'' diye soramadığı soruları, bu arkadaşlarımız soruyorlar ve ben bundan kat'i olarak memnunum.
ha, bu arkadaşların ekseriyetle patavatsız, küçük düşürücü, kendisine konu açıklansa dahi düşüncesinden kopmayan, islam'daki sabit fikirliliği eleştirip islam hakkındaki sabit fikirlerinden vazgeçmeyen, reformist islamcılara ''o kadar alim yanlış mı demiş?'' demesine rağmen gelenekçi müslümanlara ''gerici, çağdışı ve yobaz'' tanımlarını uygun gören, ortada bir yer almaya çalışan müslümanların kafasını karıştırmak için elinden geleni yapan, aynı zamanda konuyu çözmek için değil, konuyu daha da karıştırıp bilkülliye inançlı insanları çözümsüzlüğe itmek için uğraş veren, kendince gerici bulduğu fıkıhı eleştirip, yeni fıkıh anlayışı ortaya koyanlara 'ha gayret, dinden çıkmana az kaldı' tarzında espriler yapan bir tipleme çizdiği de sabittir.
ateistlerle kavga fikrî zeminde olur. ama konu çözüme ulaştığında da onu kabul eden ateistler daha bir hoştur.
