Sağ, sol, ülkücü, komünist, milliyetçi, dindar, alevi, sünni, ateist, ermeni, kürt, türk ve daha nicelerini kullanarak bazı kötüler _evet kötüler diyorum çünkü kötülük hiçbir din, dil, ırk, meshep, köken, v.b. ayırt etmeyen ve her türlü insanda görülebilen bir olgudur_ ülkemizi ele geçirmeye çalışmaktadır. Halbuki milletini sevmek güzeldir, o milletin hepsi karnı tok yatsın, açlık çekmesin istemekte güzeldir; allah'a inanmak güzeldir, iyilik güzeldir, o iyiliği sevap olsun diye yapsan da güzeldir, iyilik olsun diye de. Herkes birbirine saygı duysa, herkes birbirinin iyi yönlerini görmeye çalışsa yanlışını gördüğü gibi, neden birinin kendimizce yanlış olan bir özelliğini görünce gözlerimizi sonuna kadar açarak bakıyoruz, onu kınıyoruz da doğrusu varsa bunu asla kabul etmek istemiyoruz. Dünyayı saran kötüler gerçekten çok zeki ve biz kendince iyi olanlar çok aptalız olmalıyız bana göre. Hadi yemeye devam edelim birbirimizi hiç durmayalım, biz böyle devam edelim, birbirimizi yiyip bitirelim ki büyük planı işe yarasın. Yormayalım kötülüğü, ona benzemeye çalışıp onun gibi olalım.
Vay be insanoğlu bu kadar çabuk vazgeçecektin ha? Hani o gün allah'a bir şey demişti insanın önünde secde etmeyi kabul etmeyen, kibirli şeytan; çok değer verdiğin insanlığı yoldan çıkaracağım demişti, sana onların benden daha iyi olmadığını göstereceğim...
Kimin düzeni bu, kimin aklına uyuyoruz? Hani hiç düşünmeden söyleriz ya bazen birbirimize şeytana uyma diye, hani çok kötü bir şey yapacaktır bir sevdiğimiz de deriz ya ona cahille cahil olma diye, hani birini korumak isteriz de önüne geçeriz ya zarar vermek isteyenin ve ona şöyle deriz: kıyma nolursun!
Arkadaşlar nolur, yalvarıyorum, kıymayın artık birbirinize... Yazık hepiniz bizim çocuklarımızsınız.
işte türk sol u da budur, sağı da, kuzeyi, güneyi de.
Ve bir anne çocuğunu okula yolluyordu, günlerden bir gündü, çocuk okul arkadaşlarıyla kapıda buluştu ve anne dedi ki ona aynı topraklarda büyüdüğü arkadaşlarını göstererek: kardeşlerine sahip çık! günlerden öylesine bir gündü işte, arkadaşlarıyla yürüdü çocuk, o çocuk belki okula gitti, belki de varamadan bombalar patladı kim bilir.
