eski ve zengin bir arkadaşımda vardı bu hastalık. adamın çalmaya hiç ihtiyacı yoktu. ama iki kuruşluk bir şeyi bile çalınca acayip haz alıyordu adam.
bende; birgün başımı belaya sokacaksın ne gerizekalı adamsın be diye, adam akıllı sinirlenip, selamı sabahı kesiyorum seninle şu andan itibaren diye söylenince; "honor özürdilerim bir daha yaparsam suratıma tükür bitti" demişti.
sonra yine gördüm ki benimle girdiği bir mekanda dahi çalmış birşeyler. sonra soğudum adamdan, öyle ufak ufak koptuk işte.
hayır çekecekler bizi bir binanın bodrumuna ver sopayı allah ver sopayı.
sikerim öyle hastalığı lan. herif karun gibi zengin ama çalıyor. hayır kendi başını belaya sok kardeşim, tek başınayken ne bok yersen ye.
biri yanındayken ne diye onunda başını belaya sokuyorsun a ibine?
kurtuldum adamdan iyi oldu.
sonuçta psikolojik bir hastalık tamam. ama tek başınayken yap be abi. durup dururken, hayatında bir sıraya bile kaynak yapmamış bir adamın başını ne diye belaya sokmak istersin?
