gökhan tepe'yle istabul'un yeşilköy'ünde adı çok lazım olmayan bir çay bahçesinde yanyana masalarda çay içmiştim. o zaman gökhan tepe yeni yeni ünlenen biriydi. o körpe ben çıtır; gözgöze gelişler.. inceliğini her haliyle, her bi'bakışıyla hayata yansıtan bu genç zaman içinde hiç yanıltmadı sevenlerini. bu şarkı da öyle; yanıltmıyor insanı. canım diyor, teşekkür ediyor.
ebru gündeş söyledi sonra.. güzel de oldu. daha güzeli olamaz diye mi sandığımızdan (evet, biz) nedir, şu da söylese ya diyemedik.
ta ki, geçen akşam o ses türkiye'de eren şenay isimli arkadaştan bunu dinleyene dek.
adam söylemiyor, öttürüyor. bir de bundan değil, bundan sonra burdan dinlensin istediğim şarkıdır. hı hı.
