hani bazen dalıp gidersin uzaklara, gözünden iki damla yaş süzülür. Anımsarsın yaşananları ve aslında daha 4 gün olmuştur ayrılalı yıllar geçmişte hepsini geride bırakmışçasına özlem duyarsın. Eksiktir yaşam. bir çok şey vardır seni sen yapan yanında ve belki aklına düşmez bile yalnızlıkların dışında ama eksiksindir. her dakika o eksiklik içine işler. geçen zaman zor gelir geçiremezsin ama geçsin diye dua edip durursun. özlersin, özlemek az gelir. nasıl bir sevgiyse içinde oluşan canını yakar. kokularını özlersin ve seslerini. dokunamazsın, hissedemezsin ama değişen bir şey yoktur. yokluklarında varlıklarının değerini daha iyi anlarsın. can olmuşlardır sana. sesin çıkmaz şimdi çünkü ses olmuşlardır. ten olmuşlardır sıcacık ve sen olmuşlardır senden öte sense onlarda kalmışsındır bedenin sıcağa mahkum bu şehirde.
hiç sebepsiz, koşulsuz bir sevgidir bu. seçmişsindir onları başta ya da en güzeli birbirinizi bulmuşsunuzdur, birbirinize kalmışsınızdır. ve onlar senin için değişilmez olmaya başlamıştır. başkalarıyla karşılaştırmaya bile kıyamazsın. dost demek bile yetmez sanki. her anını bilen, her anını bildiğin onlar sen olmuşken ve sen kendinden bu kadar uzak kendinle başbaşa kalmışken dost kavramını belki de ilk kez anlamaktan bile öte içinin en derininde hissediyorsun işte.
