sen! içimi acıtıyorsun.
öfkem gözlerimden taşacak az sonra .aynı senin gibi havayı yumruklayacağım.
sen! umutlarımı dipsiz kuyulara atıyorsun.
kalıp kalıp çikolata yedim biraz olsun mutluluk verir belki diye .sonra dünyanın tüm çikolata şelalelerini içtim , kar etmedi
sen!kurduğum tüm hayalleri öyle ustaca yıkıyorsun ki,bazen ben bile şaşıyorum.
özene bezene düşler kuruyorum , yapbozları birleştiriyorum ,masal kuleleri inşa ediyorum.ama yıkmak senin işin. bu bir oyun. ben ve sen . yap ve boz!
