insana unutamayacağı anlar yaşatan sendromdur. bu sebepten bankada tarihi bir rezilliğim var. banka memuresi bana bir kağıt verip üst kata çıkmamı istedi, ben de istem dışı "emredersiniz komutanım" dedim. kadın bi durdu, daha doğrusu herkes durdu. üstümde binlerce göz gezdi, içlerinden "beyin bedava heralde, yazııık" diye geçirdiler, acıdılar bana. kimse anlamadı halimden. içim kan ağlayarak yukarı çıktım. işlemleri yaptırdım. o sırada banka müdürü odasında çıktı, hemen ayağa kalktım esas duruşa geçtim. adam da garibim bakıyor acaba onu mu bekliyorum diye. işlemi yapan kadın, "nereye beyefendi işleminiz bitmedi" diyor. o da parayı alıp kaçacağımı zannetti galiba. rezilliğin bini bir para. utancımdan bir daha o bankaya gidemedim.
siz siz olun terhis olduğunuz gün bankaya gitmeyin.