çok iyi bilirim sevdiğinin bir başkası için yazdığı şiirleri okuyunca donup kalma duygusunu.. o an öyle bir hissizleşirsin ki karnına bıçak soksalar gram acı hissetmezsin.. hele ki o yazıda 'zeynep' in dudaklarına, yüzüne dokunmayı ne kadar çok arzuladığını anlatıyorsa.. birde sana her dokunduğunda 'onu mu düşünüyor acaba' sorunsalı.. her seferinde ölmeye eşdeğer..