unutulan hayatınızdaki tek varlığınızsa zordur.
başlarda unuttum dersiniz. birkaç gün güzel geçer. belkide bir hafta.
sonraları acı başlar. dayanılmaz acılar. yolda yürürken birisi seslenir bazen bir başkasına onun adıyla. döner bakarsınız. sanki sadece onun adı oymuş gibi.
ve seslenilen o değildir görürsünüz. gözyaşlarınız dökülür bir bir..
anneniz anlar en çok sizi. bilir ne çok sevdiğinizi. acınızı paylaşmak için sorar ''ne kadar sevdin'' diye.
-boşver anne dersiniz. ve elinizdeki kumandayla saçma bir şekilde kanalları değiştirirsiniz. sahi ne kadar sevmiştiniz?
dayanamazsınız evden atarsınız kendinizi..
bazende yemek yerken boğazınız düğümlenir. hıçkırmayla ağlama arasında bir his belirir. ciğerlerinize nefes değilde su doluyor zannedersiniz.
içinizi dökmek istersiniz. ama dökemezsiniz. etrafınızda çok kişi vardır ama bilirsinizki sizi anlayacak sadece ''o''dur.
unutulmaz. unutamazsınız.
zordur unutmak. gerçekten sevenlere ve aşkı tadanlara.
bir telefon kadar yakındır bilirsiniz.
imkansız kadarda uzak.
acı. hep acı.
öyle işte.
