ennio morricone'nin yine müzikleriyle kusursuzlaştırdığı bir film. italyan tarzı filmlere alışmak için de birebirdir.
ilginçtir, "hayatımda izlediğim en güzel film" diyen pek kimseyi görmememe rağmen, hemen ardından "ama onun yeri çok farklı, sıcak, insancıl" gibi eklemeleri gülümsemeleri yüzlerine yayılmış kişilerden duymuşumdur. hülyalara sokar, alfredo gibi bir abi istetir.
toto ile alfredo o kadar güzel insanlardır ki, aralarındaki sevgi ve bağlılık sonradan birçok filme esin kaynağı olmuştur. toto'nun büyümesi, ergenliği, ilk aşkı, kasaba hayatına meydan okuyan hali bana "keşke bir an için böyle bir hayatım olsa" dedirtmiştir.
