buna Stockholm sendromu deyip geçmeyeceğim. bence, yıllarca o yaşantıyı sürdükten sonra, o inançsızlık bataklığında saplanarak asimile olup başka bir yöne gidemeyiştendir.
dini bilmiyor,günaha ve vicdanı hor görmeye ise alışmış. inanmakla alıştırıldığı günahları artık yapamayacağı ve günde 1 saatini ayırıp namaz kılmak ve malından zekat-sadaka vermek, o tarz zihniyetli ve pintiliği kanıksamış birine zor geliyor olsa gerek.
asıl soru tito gibi nispeten iyi bir adamı dahi sevemeyerek kaçıp stalini-mao'yu nasıl sevebilmeleridir. baskıya uğrayan,öldürülen kendi ve ailesi olmayınca diğer diktatörü sevmek,o öyle şey yapmaz kapitalist propagandası bunlar,diyebilmek çok kolay oluyor sanırım.
